معدن کاری یا برداشت کانیها به عمل استخراج کانیهای ارزشمند از زمین و معمولاً از معادن گفته میشود. موادی که از این کانسارها بهدست میآید شامل فلزات، زغالسنگ، شیل نفتی، سنگهای قیمتی، الماس، سنگ آهک، سنگ بعد، سنگ نمک، طلا، نقره، پتاس، شن، خاک رس و موادی از این دست میشود. معدنکاری برای بهدست آوردن هر مادهای که نمیتوان از طریق فرآیندهای کشاورزی رشد داد، یا بهطور مصنوعی در آزمایشگاه یا کارخانه تولید کرد، لازم است. در یک تعریف کاملتر معدنکاری شامل برداشت هرگونه منبع تجدیدناپذیر مانند نفت، گاز طبیعی یا حتی آب نیز میشود.
یک کارگر معدن با ۹۰ کیلوگرم بار گوگرد که آن را از کف آتشفشان ایجن با خود حمل کردهاست.
عملیات استخراج، هم در طول دوره فعالیت معدن و هم پس از بسته شدن آن، معمولاً بر روی بر محیط زیست اثرات مخربی بهجا میگذارد. از این رو، بیشتر کشورهای جهان مقرراتی را برای کاهش این تأثیرات منفی تصویب کردهاند. موضوع ایمنی کار نیز، مدتهای طولانی است که نگرانکننده است و شیوههای نوین بهبود چشمگیری در زمینه ایمنی در معادن به دنبال داشتهاست.
استخراج از معاد به ماشین آلات، دستگاه ها و ابزار ولوازمی همچون چکش زمین شناسی استوینگ، کمپاس برانتون یا کلارک، قطب نما و سایر لوازم صحخرایی و آزمایشگاهی نیازمند است.
1)